Mr. Bin

Lieve Mensen,

Vanuit de bibliotheek van de Lyell McEwin Hospital een berichtje!!

Nog steeds aan het genieten van de heerlijke chocolade en pepernoten die mijn lieve schoonouders hebben opgestuurd naar Australie! (okay ik lieg, ze zijn al op, maar ik denk er nog elke dag aan ;) De ontvangen kaartjes staan ook mooi op mijn bureautje en geven mijn kamer toch wel een persoonlijke touch, in tegenstelling tot de kale boel toen ik de deur voor het eerst open deed.

Graag zou ik jullie overigens de fotos willen laten zien, maar mijn fototoestel is kaduc, helaas. Een zandkorrel,die ik niet kan zien, had toch andere plannen met mijn fototoestel dan ik.

Gisteren dan eindelijk toch bijna helemaal zelfstandig een baby’tje ter wereld gebracht. Het hoofdje werd per forceps geboren door de arts-assistent, en daarna mocht ik de rest doen. Zo’n glibberig baby’tje is nog best lastig vasthouden, even bang dat ik t kindje zou laten vallen, wat overigens een minder charmante situatie zou zijn aangezien Mr. Bin (de prullenbak), die trouw alle lichaamsvloei- en vastestoffen van moeder opving, eronder stond. Ja, geboorte is een mooie maar ook vooral een pijnlijke en (sorry voor mijn bewoording, maar het is toch echt zo) een smerige aangelegenheid is. Steriele handschoenen worden voor de geboorte braaf aangetrokken, maar ik snap nog steeds niet waarom.

Desalniettemin, was ik samen met de ouders na de geboorte in de zevende hemel :D. De rest van de staff wist niet hoe snel ze de kamer moesten verlaten. De prullenbak zat vol en had niet alles op kunnen vangen, de vloer lag onder en er lagen overal gebruikte doeken en instrumenten. Heb toch maar even geholpen met opruimen, de midwife (verloskundige) had tijdens de daadwerkelijke bevalling niets gedaan, maar kon nu wel de boel opruimen, beetje zuur.

Voor de rest druk met studeren, volgende week mondeling, en genieten van Australie! Trouw 3-4 keer per week sushi gegeten (word echt afkicken!), een filmpje gepakt (brothers Coen, met Brad Pitt, George Clooney, maf maar wel lachen) en de McLaren Vale verkent met de prof en zijn vrouw, was erg gezellig! Vrijdag vliegen we naar Port Lincoln om te duiken met HAAIEN!! Echt super gaaf, dit kan maar op 2 plekken ter wereld, Zuid-Australie en Kaapstad, dus tja.. kon deze kans moeilijk laten liggen.

Volgende week uiteten met de arts-assitenten, kerst-bbq op het strand en leren voor het examen. Het leven is toch zwaar hier in Australie;).

Ik geniet hier volop maar begin Nederland en mijn lieve vent toch wel echt te missen. Genoeg gekletst, volgende week nog een berichtje voor ik terug kom met vluchtgegevens mocht je niks te doen hebben ;).

Dikke zoen en een warme australische knuffel (zolang dat nog kan ;).

Kus Doenja